Parytet

50/50, kobieta w pierwszej trójce na listach, min. 1/3 kobiet... Pomysłów jak zwiększyć liczby kobiet w polityce jest coraz więcej. Czy jednak to potrzebne?
Byłem na kilku zebraniach partii rządzącej na szczeblu regionu/powiatu i zawsze zdecydowaną większość słuchaczy stanowili mężczyźni. Nasuwał się wniosek: Kobiety nie angażują się w politykę. Skoro jest tak małe zaangażowanie to po co parytet? Moim zdaniem problem tkwi nie w braku zaangażowania, a w braku czasu. Może gdyby nie iść od razu w ustawę o parytecie, a najpierw zająć się powiększaniem ilości żłobków/przedszkoli, to więcej kobiet miałoby czas na polityczne udzielanie się. Jestem przekonany, że bez pomocy ustawy dowiodłyby o swojej profesjonalności i pomysłowości i nikt nie dyskryminowałby ich ze względu na płeć.
Poniżej odejdę od wątku politycznego, gdyż przeczytałem ciekawy artykuł w magazynie Charaktery, który łączy się z problemem zarówno parytetu jak i ogólnie pojętej kariery kobiet w świecie.
Dziewczynki lepiej uczą się od chłopców (badania potwierdzają), kobiety są bardziej pracowite na studiach, osiągają wyższe wyniki na egzaminach/kolokwiach. Jednak w życiu zawodowym mają niższe płace i stanowiska.

SUSAN PINKER: - Kobiety i mężczyźni mają zwykle inne preferencje i priorytety zawodowe. Wiele badań pokazuje, że kobiety - nawet jeśli osiągają lepsze wyniki w nauce - wybierają zawody, które zawierają komponent społeczny oraz takie, które wiążą się z elastycznymi godzinami pracy i dają im pewną autonomię. A takie stanowiska - na przykład w szkolnictwie, medycynie rodzinnej, pracy społecznej - zwykle nie są tak dobrze płatne jak samodzielne stanowiska w sektorze prywatnym.

poniżej, wg mnie supertrafny wniosek:

Kobiety zdają sobie sprawę z tego, że życie jest krótkie i chodzi w nim o coś więcej niż tylko zarabianie pieniędzy i wspinanie się po szczeblach kariery. To dlatego są bardziej skłonne pójść na kompromis jeśli chodzi o płace czy status społeczny, jeśli w ten sposób mogą osiągnąć większą równowagę w życiu. Rezygnują z wysokich zarobków i wysokich stanowisk na rzecz pracy, która ma znaczenie i daje im większą autonomię. I nie nazywałabym tego małym osiągnięciem. Jeżeli człowiek wykonuje pracę, którą wybrał, a jednocześnie wciąż ma czas dla rodziny i przyjaciół - jest to wielkie osiągnięcie. Tak kobiety rozumieją sukces.

Tak, bez parytetu kobiety wygrywają więcej w życiu niż mężczyźni. Pieniądze i honory przemijają, a wartości rodzinne pozostają.